Kama Sutra/Jak się zdobywa dziewczęta
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Kama Sutra |
| Podtytuł | Prastare skrypty hindusów |
| Wydawca | „Księgopol“ |
| Data wyd. | 1933 |
| Druk | „Pol“ |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Tytuł orygin. | कामसूत्र |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
|
JAK SIĘ ZDOBYWA DZIEWCZĘTA
|
Małżeństwo z dziewczyną pochodzącą z tej samej kasty i podobnej sfery towarzyskiej które ma zostać zawarte według przepisów ksiąg świętych, musi uwzględniać następujące postulaty:
Spełnienie warunków Dharmy i Kamy;
Potomstwo;
Pokrewieństwo;
Pomnożenie liczby przyjaciół;
Normalne współżycie płciowe.
Dlatego młody zalotnik winien upatrzyć sobie dziewczynę z dobrego domu, która posiada ojca, matkę, oraz młodszą jest od niego conajmniej o trzy lata.
Ród wybranki winien być wybitny, dostojny znakomity, bogaty, szeroko spowinowacony i otoczony ogólną przyjaźnią osób postronnych.
Sama zaś wybranka niechaj będzie dobrze ułożona, dobrze zbudowana, zręczna. Ciało jej niech następujące przymioty zdobią: paznogcie, zęby, oczy, uszy i piersi winna mieć regularne o naturalnych rozmiarach, nie za wielkie i nie za małe.
Ciało jej musi być bezwzględnie zdrowe.
Naturalnie i zalotnik musi odznaczać się temi wszystkiemi zaletami ciała.
Pod żadnym pozorem nie wolno żenić się z dziewczyną która jako niezamężna należała już do innego.
Taki związek małżeński będzie nieczysty i zasługuje na potępienie.
Tak uczy Ghotakamukha.
Ażeby odpowiednio i korzystnie skierowane zaloty osiągnęły szczęśliwy wynik, niezbędnem będzie, oprócz jaknajdalej idących wysiłków rodziny i krewnych, także i wybitna interwencja przyjaciół obu zainteresowanych rodów, której ci ostatni ze względu na cel, szczędzić nie powinni.
Ci bowiem obowiązani są wszelkie dostrzegalne, tak nabyte, jak i odziedziczone, wady pretendenta do ręki, rodzicom dziewczyny przed oczyma stawić oraz zalety swego pupila, odnośnie znakomitości i dostojności pochodzenia pod niebiosa wysławiać, aby pozyskać przychylność i zgodę krewnych wybranki szczególnie tych, którzy pozostają w poufałej zażyłości z jej matką.
Jeden z przyjaciół konkurenta przebierze się u strój wróżbity i z gwiazd będzie czytał losy przyszłych małżonków, ogłaszając je za wyjątkowo pomyślne, ponieważ temu sprzyjają łaskawe okoliczności i prognostyki, jakto: lot ptaka, konstelacje planet, wejście słońca w szczęśliwy znak zoodiaku lub znamię szczęścia na ciele.
Inni poplecznicy zaś będą zazdrość w matce wybranki wzniecali, szepcząc że ich pupil ma inną znakomitą partię na widoku.
Jeżeli majątek, prognostyki i głosy przeczucia rodziców na przychylną decyzje się złożą, tedy można bez zastrzeżeń oddać córkę zamąż gdyż — uczy Ghotakamukha — nie wolno się tylko wyłącznie sprawami natury materjalnej w tym wypadku kierować, lecz również i duchowe korzyści związkowi temu zapewnić.
Nie należy ubiegać się o dziewczę, które płacze lub opuszcza komnatę gdy ją zalotnik nachodzi lub które już w kimś innym jest rozmiłowane.
Nie wolno brać za żonę dziewczyny o następujących przymiotach:
Dziewczynę która osiągnęła już uprawniający do zamążpójścia, rodzice obowiązani są pięknemi szatami odziać i zapewnić jej możność ukazywania się w widocznych miejscach.
Dziewczę to, przybrano bogato i gustownie, niechaj codzień po południu oddaje się publicznym zabawom, niech bierze udział w składaniu ofiar i uroczystościach weselnych.
Winno być zawsze ukazywana w świetle najkorzystniejszem, gdyż stanowi rodzaj towaru do zbycia.
Uroczyście niechaj będą podejmowane przez rodziców te osoby, które ze względów matrymonjalnych odnośnie córki, przez przyjaciół lub krewnych przedstawione im zostaną.
Pod każdym nadającym się pozorem należy ukazywać im to dziewczę schludnie wymyte i odświeżone.
Następnie wyczekują pomyślnego zarządzenia losu.
Zdecydowanego konkurenta, skoro wejdzie pod dach, należy przyjąć nader gościnnie, zaprosić do kąpieli i uczty a na jego natarczywość odpowiadać — „każda rzecz nastąpi w właściwym czasie“.
Po ustanowieniu terminu, zaślubiny należy od prawić stosownie do tego z religijnych ceremonjałów,[1] który przyjął się w okolicy, lub który jest zgodny z życzeniem konkurenta.
Takie są przepisy o małżeństwie.
Poniżej kilka wersetów Ghotakamakha w dosłownem brzmieniu.
„Małżeństwa i wszelkie związki, tylko między równemi zawierane będą.
„Kto zawrze związek „wyższy“ ten po zaślubinach jako służebnik własnej żony w domu teściów przebywać będzie.
Dlatego związek ten przez mędrców jest potępiony.
Kto zawrze związek „niższy“ ten wkrótce własną żonę, pod wpływem rodziców tyranizować będzie, ze względu na niskie pochodzenie.
Jeżeli zaś obustronni rodzice przy jednakich pozycjach nawzajem się cenią, tedy niema przeszkód do wzajemnej miłości między młodem małżeństwem.
Szczęśliwem zawsze będzie małżeństwo, w myśl przepisów ksiąg świętych skojarzone.
Stąd wniosek o wartości związku „wyższego“, który męża w służebnika teściów zamienia i o związku „niższym“, który zwykle przeklinanym bywa“.
