Konwencja o określeniu napaści (1933)
| Konwencja o określeniu napaści | |||
 Zobacz też: Pakt Brianda-Kellogga 1928
|
MY, IGNACY MOŚCICKI,
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,
wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:Dnia trzeciego lipca tysiąc dziewięćset trzydziestego trzeciego roku podpisana została w Londynie między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządami Afganistanu, Estonii, Łotwy, Persji, Rumunii, Turcji i Związku Socjalistycznych Republik Rad, konwencja o określeniu napaści wraz z dołączonym do niej załącznikiem do artykułu III powyższej konwencji i protokółem podpisania, o następującem brzmieniu dosłownem:
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, Prezydent Republiki Estońskiej, Prezydent Republiki Łotewskiej, Jego Królewska Mość Król Rumunii, Prezydent Republiki Tureckiej, Centralny Komitet Wykonawczy Związku Socjalistycznych Republik Rad, Jego Cesarska Mość Szach Persji i Jego Królewska Mość Król Afganistanu,
Pragnąc wzmocnić pokój, istniejący między ich krajami,
Zważywszy, że Pakt Briand - Kellogg, który oni podpisali, zakazuje wszelkiej napaści;
Uznając za konieczne, w interesie ogólnego bezpieczeństwa, określić o ile można najdokładniej napaść, żeby zapobiec wszelkiemu pretekstowi do jej usprawiedliwienia;
Stwierdzając, że wszystkie państwa mają w równym stopniu prawo do niepodległości, do bezpieczeństwa, do obrony swego terytorjum i do swobodnego rozwoju swych instytucyi;
Ożywieni pragnieniem zapewnienia, w interesie pokoju powszechnego, wszystkim ludom nietykalności terytorjum ich krajów;
Uznając za pożyteczne, w interesie pokoju powszechnego, wprowadzenie w życie w stosunkach między ich krajami dokładnych przepisów określających napaść, zanim te przepisy nie staną się powszechnemi;
Postanowili w tym celu zawrzeć niniejszą konwencję i upoważnili należycie do tego:
P. Edwarda RACZYŃSKIEGO; Stałego Delegata przy Lidze Narodów, Posła Nadzwyczajnego i Ministra Pełnomocnego;
P. dr. Oskar KALLAS, Posła Nadzwyczajnego i Ministra Pełnomocnego w Londynie;
P. Waldemaras SALNAIS, Ministra Spraw Zagranicznych;
P. Nicolas TITULESCO, Ministra Spraw Zagranicznych;
P. Maxime LITWINOFF, Komisarza Ludowego do Spraw Zagranicznych,
Fatollah Khan Noury ESFANDIARY, Changé d'Affaires w Londynie;
Ali MOHAMMED Khan, Ministra Oświecenia Publicznego;
KTÓRZY zgodzili się na następujące postanowienia:
Każda z Wysokich Stron Umawiających się zobowiązuje się przyjąć w swych wzajemnych stosunkach z każdą z pozostałych, od dnia wejścia w życie niniejszej konwencji, takie określenie napaści, jakie znalazło swe wyjaśnienie w sprawozdaniu Komitetu do spraw bezpieczeństwa z dnia 24 maja 1933 r. (sprawozdani. Politisa), złożonem Konferencji dla zmniejszenia i ograniczenia zbrojeń, które to sprawozdanie było sporządzone na skutek wniosku Delegacji sowieckiej.
Wobec tego, w danym zatargu międzynarodowym i z zastrzeżeniem umów obowiązujących w stosunkach pomiędzy stronami w sporze będącemi, będzie uznane za napastnika to państwo, które pierwsze popełni jeden z następujących czynów:
1) Wypowiedzenie wojny innemu państwu;
2) Napad przy pomocy swych sił zbrojnych na terytorium innego państwa, nawet bez wypowiedzenia wojny;
3) Zaatakowanie przy pomocy swych sił lądowych, morskich lub powietrznych, terytorium, okrętów lub samolotów innego państwa, nawet bez wypowiedzenia wojny;
4) Blokada morska wybrzeża lub portów innego państwa;
5) Poparcie użyczone bandom uzbrojonym, które, zorganizowawszy się na jego terytorium, dokonają najazdu na terytorjum innego Państwa jak również odmowa, pomimo żądania państwa najechanego, poczynienia na swem własnem terytorium, wszystkich, będących w jego mocy zarządzeń, w celu pozbawienia powyższych band wszelkiej pomocy lub opieki.
Konwencja niniejsza będzie ratyfikowana przez Wysokie Strony Umawiające się, zgodnie z ustawodawstwem każdej z nich.
Dokumenty ratyfikacyjne będą złożone przez każdą Wysoką Stronę Umawiającą się Rządowi Związku Socjalistycznych Republik Rad.
Jak tylko dokumenty ratyfikacyjne będą złożone przez dwie z pośród Wysokich Umawiających się Stron, konwencja niniejsza wejdzie w życie pomiędzy temi dwiema Stronami. Wchodzić ona będzie w życie w stosunku do wszystkich innych Wysokich Stron Umawiających się w miarę jak te ostatnie będą składały swoje dokumenty ratyfikacyjne.
Każde złożenie dokumentów ratyfikacyjnych będzie natychmiast notyfikowane przez Rząd Związku Socjalistycznych Republik Rad wszystkim sygnatarjuszom niniejszej konwencji.
Konwencja niniejsza została podpisana w ośmiu egzemplarzach, z których każda z Wysokich Stron Umawiających się otrzyma po jednym.
NA DOWÓD CZEGO wyżej wyliczeni Pełnomocnicy podpisali niniejszą konwencję i wycisnęli na niej swe pieczęcie.
Sporządzono w Londynie, dnia 3 lipca 1933 r.
Edward Raczyński
O. Kallas
W. Salnais
N. Titulesco
dr. T. Rüstü
Maxime Litwinoff
F. Noury Esfandiary
Ali Mohammad
Wysokie Strony Umawiające się, które podpisały konwencję dotyczącą określenia napaści,
Pragnąc podać niektóre wskazówki, mogące posłużyć do określenia napastnika, zastrzegając jednak jak najbardziej stanowczo, że to w niczem nie może ograniczyć bezwzględnej doniosłości przepisu podanego w artykule III powyższej konwencji,
Stwierdzają, że żaden akt napaści w rozumieniu artykułu II wyżej wymienionej konwencji nie może między innemi być usprawiedliwiony przez jakąkolwiek z następujących okoliczności.Jego budowa polityczna, gospodarcza lub społeczna; rzekome braki jego administracji; zamieszki wywołane przez strajki, rewolucje, kontrrewolucje lub wojny domowe.
Pogwałcenie lub niebezpieczeństwo pogwałcenia praw lub interesów materjalnych albo moralnych obcego państwa lub jego obywateli; zerwanie stosunków dyplomatycznych albo gospodarczych; bojkot gospodarczy lub finansowy: zatargi dotyczące zobowiązań gospodarczych, finansowych lub innych w stosunku do państw obcych; zajścia graniczne, które nie są objęte przez jeden z wypadków napaści, wymienionych w artykule II.
Poza tem Wysokie Strony Umawiające się zgodnie uznają, że niniejsza konwencja nie powinna nigdy służyć do usprawiedliwienia pogwałceń prawa narodów mogących wyniknąć w okolicznościach, objętych powyższem wyliczeniem.
Edward Raczyński
O. Kallas
W. Salnais
N. Titulesco
dr. T. Rüstü
Maxime Litwinoff
F. Noury Esfandiary
Ali Mohammad
Wysokie Strony Umawiające się zgodziły się między sobą, że, o ile w przyszłości jedno lub więcej innych państw, bezpośrednio sąsiadujących ze Związkiem Socjalistycznych Republik Rad, przystąpi do niniejszej konwencji, skutkiem tego przystąpienia będzie nabycie przez niego lub przez nie takich samych praw i wzięcia na siebie takich samych zobowiązań jak pierwotni sygnatarjusze.
Sporządzono w Londynie, dnia 3 lipca 1933 r.
Maxime Litwinoff
W. Salnais
N. Titulesco
Ali Mohammad
F. Noury Esfandiary
E. Raczyński
O. Kallas
Zaznajomiwszy się z powyższą konwencją, załącznikiem i protokółem podpisania, uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości, jak i każde z zawartych w nich postanowień; oświadczamy, że są one przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.
NA DOWÓD CZEGO wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.
W Warszawie, dnia 15 września 1933 r.
(—) I. Mościcki
Prezes Rady Ministrów
(—) J. Jędrzejewicz
Minister Spraw Zagranicznych
Podaje się niniejszem do wiadomości, że w wykonaniu postanowień art. IV konwencji o określeniu napaści, podpisanej w Londynie dnia 3 lipca 1933 r. wraz z załącznikiem do art. III powyższej konwencji i protokółem podpisania, złożone zostały Rządowi Związku Socjalistycznych Republik Rad dnia 16 października 1933 r. w imieniu Rządu Polskiego, Rządu Rumuńskiego i Rządu Związku Socjalistycznych Republik Rad dokumenty ratyfikacyjne powyższej konwencji.
Równocześnie podaje się do wiadomości, że, zgodnie z postanowieniami wyżej wymienionego protokółu podpisania, Finlandja zgłosiła w dniu 22 lipca 1933 r. przystąpienie do powyższej konwencji.
Minister Spraw Zagranicznych: Beck
