Król zabity (Grochowiak, 1956)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Stanisław Grochowiak
Tytuł	Król zabity
Pochodzenie	Ballada rycerska
Wydawca	PAX
Data wyd.	1956
Druk	Toruńska Drukarnia Dziełowa
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tekst; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

KRÓL ZABITY

W trawie wilgotnej leżał. W mokrej,
W koszuli tylko z drobnym szlaczkiem.
Lecz szyję nagą i okrągłą
Prostował ciągle, dźwigał. Zawisł.
Wargi wypukłe, brwi napięte,
Chrapy czerwone miał, nadęte
Jak trąby. Trąbił bez hałasu
W zielone zwały rannych zórz.

Leżał tak, nogi krzywiąc chude,
Obrosłe włoskiem cieniuteńkim,
Palce skurczone i żałosne,
A pięty białe i łagodne.
Klon nad nim w gong czerwony walił,
Ostrą łodygą węszył mlecz.

A tam się puhar w bok odtoczył,
A tam różaniec żmijką zastygł,
A tam królestwo w gruzach padło,
A tam zaskrzypiał złoty tron.

Lecz że zabity król, poznali
Dworzanie po tym, że piwonię,
Którą mu wpięła w brodę córka
Z uciechy może, może w psocie —
Porwał i uniósł chudy pies,
I pod śmietnikiem w dół zakopał.

Tekst udostępniony jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska.