Kronika Jana z Czarnkowa/O wyborze Mikołaja biskupa poznańskiego

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Jan z Czarnkowa
Tytuł	Kronika Jana z Czarnkowa
Podtytuł	archidyakona gnieźnieńskiego podkanclerzego królestwa polskiego (1370-1384).
Wydawca	E. Wende i Sp.
Data wyd.	1905
Druk	Jan Cotty
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Józef Żerbiłło
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tekst Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[58]28. O wyborze Mikołaja biskupa poznańskiego.

 W sam dzień pogrzebu czcigodnego tego biskupa, Mikołaj z Kurnika, proboszcz Panny Maryi w Krakowie i kanonik poznański, doktór dekretaliów, podczas nieobecności Ditka, dziekana poznańskiego, nie pytając nikogo, ani Trojana proboszcza ani innych prałatów i kanoników, kazał swojemu notaryuszowi, tudzież innemu presbyterowi ogłosić, aby wszyscy członkowie kapituły zgromadzili się nazajutrz dla wyboru [59]nowego pasterza. A jeszcze na trzy dni przed pogrzebem zmarłego biskupa, tenże Mikołaj, bez udziału proboszcza oraz innych prałatów i kanoników, którzy natenczas przy katedrze się znajdowali, wyznaczył własnowolnie administratorów, tak urządzając, aby jeśli nie cała kapituła, to przynajmniej część jej, na której mógł polegać, jego obrała; wskutek tego miał administratorów po swojej stronie. Zdarzyło się zaś, że gdy po wezwaniu łaski Ducha Ś. przystąpiono do obioru przyszłego biskupa, prawie cała kapituła zgodziła się na dwóch kandydatów: Trojana, swego proboszcza, i owego Mikołaja; należało więc drogą kompromisu do obioru któregokolwiek z nich przystąpić. Co się też stało; siedmiu wyznaczonych kompromisarzy podzieliło się: czterej oddali swe głosy na Mikołaja z Kurnika, trzej zaś na Trojana, poczem i ci ostatni zgodzili się na Mikołaja, jako obranego przez większość^[1]. Wyboru tego arcybiskup Jan, z powodu pewnych nieporozumień, które między nimi zaszły, nie chciał potwierdzić. Atoli Mikołaj, nie pytając króla polskiego i węgierskiego, udał się do kuryi rzymskiej, gdzie mimo zastrzeżeń, czynionych przeciw jego promocyi w listach króla pana i innych osób papież Grzegorz w Awinjonie wyposażył go w biskupstwo poznańskie^[2]. Otrzymawszy święcenia, Mikołaj wrócił pomyślnie do kościoła swojego około dnia Ś. Marcina^[3].

1. Patrz o tem obszerniej w rozdziale 56.
2. Bulla Grzegorza XI, wynosząca Mikołaja na biskupstwo poznańskie, dana z Awinjonu 7 maja 1375 r. (K. d. Wp. III, 1718).
3. Około 11 listopada 1375 r. — Długosz prawie dosłownie 330.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Jan z Czarnkowa i tłumacza: Józef Żerbiłło.