Kronika Jana z Czarnkowa/O zjeździe szlachty polskiej w Budzyniu
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Kronika Jana z Czarnkowa |
Podtytuł | archidyakona gnieźnieńskiego podkanclerzego królestwa polskiego (1370-1384). |
Wydawca | E. Wende i Sp. |
Data wyd. | 1905 |
Druk | Jan Cotty |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Tłumacz | Józef Żerbiłło |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
Po śmierci królowej, król Ludwik polecił prałatom i szlachcie polskiej, aby przybyli do niego do Budy, wyznaczając im termin na połowę przyszłego wielkiego postu[2] i oznajmiając, że chce zasięgnąć ich zbawiennej rady co do uporządkowania stanu królestwa polskiego. Na tym zjeździe, król, z namowy części szlachty, bynajmniej zaś nie za radą wszystkich, powierzył zarząd wszystkich spraw królestwa Zawiszy, biskupowi krakowskiemu, ojcu jego Dobiesławowi, kasztelanowi krakowskiemu, i Sędziwojowi z Szubina, wojewodzie kaliskiemu, wyprawiając ich dla wykonania tego do królestwa polskiego. — Na tym zjeździe żaden ze szlachty nie mógł nic ze spraw swoich załatwić, gdyż król wszystkim odpowiadał, że załatwienie wszelkich spraw przelał na wzmiankowanych trzech panów; tym sposobem wielu musiało powrócić do domu, nie posunąwszy w niczem swych interesów, natomiast wydawszy dużo pieniędzy[3]. Biskup zaś i towarzysze jego wyznaczyli im na najbliższe święto Zesłania Ducha Św.[4], w różnych miejscowościach, roki walne[5] do przesłuchania, przywrócenia dziedzin nieprawnie zabranych i załatwienia innych spraw.