Krwi swojej


Krwi swojej bujnej cementem spoiłeś ziemię rozdartą,
Granice miłej Ojczyzny grodziłeś kości swych wartą,
Wschód, zachód, północ, południe zmierzyłeś stopą przechrobrą,
Żołnierzu mój, gospodarzu, sięgnąłeś po swe dobro.

A gdy, piastową zebrawszy do znaku już ojcowiznę,
Staniesz w obejściu i z dumą spojrzysz na pola swe żyzne,
W zagrodzie nowej, włodarzu, dębowe rozewrzyj wrota,
Na ścieżaj roztwórz! Niech wnijdzie w nie Jutra zorza złota!