Księga duchów/Przedwstęp
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Księga duchów |
Wydawca | Franciszek Głodziński |
Data wyd. | 1870 |
Druk | I. Związkowa Drukarnia |
Miejsce wyd. | Lwów |
Tłumacz | anonimowy |
Tytuł orygin. | Le Livre des Esprits |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI Cały tekst |
Indeks stron |
Ukazały się wszędzie na ziemi zjawiska, wychodzące po za obręb nauki zwyczajnej, i wskazały na swobodną wolę tudzież rozum, jako przyczynę ich działania.
Rozum poucza, że dla wywołania rozumnych skutków, potrzebną jest siła rozumna, a taktu dowodzą w obecnym wypadku, że takowa tylko udzielać się ludziom mogła za pomocą znaków materjalnych.
Siła zapytana o swem pochodzeniu, oświadczyła sama, że należy do porządku istot duchowych, które już rozebrały się z powłoki cielesnej, ludzkiej. Tą drogą udzieloną została nam umiejętność duchownicza.
Udzielanie się świata duchowego światu cielesnemu jest rzeczą możliwą, i nic ma nic w sobie nadprzyrodzonego; ślady tego napotykają się u wszystkich narodów i we wszystkich czasach, a od dzisiaj nietylko stało się ono powszechnem, ale jawnem całemu światu.
Duchy zwiastują, że czasy przez Opatrzność przeznaczone dla objawienia powszechnego już nadeszły, a one będąc — fugami Botom i i wykonawcami woli Jego, mają posłannictwo nauczania i oświecania ludzi, dla odsłonięcia nowej ery odrodzenia ludzkości.
Księga ta jest zbiorem tych nauk, i została napisaną porządkiem według słów Duchów wyższych, aby dać nowe podstawy filozofji racjonalnej, oczyszczonej z przesądów ducha systemizowania; nie zawiera ona w sobie nic takiego, coby sprawdzonem nie było przez nich samych. Porządek i podział metodyczny, jakoteż uwagi i forma w niektórych ustępach redakcji, są jedynem dziełem tego, który otrzymał posłannictwo jej ogłoszenia.
W liczbie Duchów, które przyczyniły się do ułożenia tego dzieła, znajdują się takie, które żyjąc na ziemi w rozmaitych czasach, czynem i słowem służyły cnocie, oraz inne, których imion historja wcale nie przechowała, wzniosłość których jednak udowadnia się czystością ich nauk, a tem samym łączy ich z gronem imion, mających powszechne uznanie i szacunek w ludzkości.
Oto są słowa przez nie podane nam na piśmie za pomocą kilku pośredników, któremi upoważniają nas do ogłoszenia tej księgi:
„Masz zająć się gorliwie i wytrwale około pracy, którą zamierzyłeś dokonać za pośrednictwem naszem; praca ta, jest pracą naszą. Zakładamy podwaliny do nowego gmachu, co się wznieść ma, a w którym czasu swego mają połączyć się ludzie wszyscy w imię miłości i miłosierdzia; przed rozpowszechnieniem jednak tego dzieła, przejrzemy je razem, dla sprawdzenia we wszystkich szczegółach.
„Przyjdziemy ci w pomoc za każdym razem, gdy nas potrzebować będziesz lub gdy praca twoja tego wymagać będzie; jest to część tylko posłannictwa, jakie ci powierzono, a o którem oświecony zostałeś przez jednego z nas.
„Pomiędzy przestrogami, jakie ci udzielono, są takie, które winieneś zachować w tajemnicy, aż do nowego rozkazu; sami wskażemy czas, w którym masz je światu ogłosić: na poczekaniu zastanawiaj się nad niemi, abyś był gotów do wystąpienia w chwili, gdy na cię zawołamy.
„Na czele tej księgi wystawisz winną macicę, którą sami odrysowaliśmy;[1] przedstawia ona symbol pracy Stworzyciela; w niej są wyrażone wszystkie pierwiastki materjaine, mogące najlepiej dać obraz ciała i Ducha; ciałem jest latorośl, Duchem jest wino, a duszą czyli Duchem połączonym z ciałem, jest nasionko. Za pomocą pracy człowiek doskonali ducha swego, ale wiadomo ci jest także, że za pomocą tylko pracy ciała, duch nabiera potrzebnych wiadomości.
„Krytyka niech cię nie zniechęca. Liczni i zawzięci przeciwnicy powstaną przeciwko tobie, a szczególniej ci, co w rozpasaniu żyją lub się niem posługują. Znajdziesz ich nawet pomiędzy Duchami, które nie są jeszcze zupełnie obezcieleśnione; szukają one wszelkich środków, by siać zwątpienie pomiędzy wami, a przez to mieć zręczność nasycać swą złośliwość lub czynią to przez nieuctwo; idę dalej, wierz w Boga i idź naprzód z wiarą, a ciągle stać będziemy obok ciebie i podtrzymywać cię, albowiem zbliżyły się czasy, gdzie prawda jaśnieć będzie po wsze strony świata.
„Próżność niektórych osób, którym zdaje się, że wszystko umieją i wszystko potrafią wytłumaczyć, wywoła zdania odszczepieńcze; lecz wszyscy ci, co wezmą przed się wielką zasadę Jezusową, zleją się w ogólnem uczuciu miłości i połączą się w jeden węzeł bratni, który obejmie świat cały; wtedy porzucą nędzną szermierkę o słowa, i zajmą się samą istotą rzeczy, gdyż umiejętność będzie w gruncie rzeczy zawsze jednaką dla wszystkich, którzy otrzymywać będą udzielenia Duchów wyższych.
„Wytrwałością potrafisz zebrać plon z twojej pracy. Pocie cha jaką uczujesz wewnątrz, gdy ujrzysz krzewiącą się dobrze zrozumiana naukę, będzie dla ciebie nagrodą, której doniosłość prędzej ocenić potrafisz w przyszłem, jak w teraźniejszem życiu. Niech cię nie niepokoją ciernie i kamienie, jakiemi złośliwi starać się będą uścielać drogę twoją; zachowaj wiarę; z ufnością w Opatrzność dopniesz celu i zasłużysz na to, by ci zawsze dopomagano.
„Pamiętaj i o tem, że Duchy dobre wspierają tych tylko, co w pokorze tudzież z bezinteresownością służyć umieją Bogu, i że mają wstręt do wszystkich, co z drogi do nieba robią podnóżek dla zdobycia dóbr ziemskich; usuwaj się zarówno od pysznych jak i od chciwych zaszczytów. Pycha i pożądliwość będą zawsze zaporami pomiędzy Bogiem a człowiekiem: jest to zasłona rzucona na światło niebieskie, a Bóg nie może posługiwać się ślepymi, by dawać świadectwo o światłości.“
Św. Jan Ewangelista, Św. Augustyn, Św. Wincenty a Paulo, Św. Ludwik, Duch Prawdy, Sokrates, Plato, Fenelon, Franklin, Swedenborg itd. itd. |