Wikiźródła

Kto miecz trzyma, pokój miewa

<<< Dane tekstu >>>
Autor Ezop
Tytuł Kto miecz trzyma, pokój miewa
Pochodzenie Biernata z Lublina Ezop
Redaktor Ignacy Chrzanowski
Wydawca Akademia Umiejętności
Data wyd. 1910
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Tłumacz Biernat z Lublina
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 

Cały zbiór

Indeks stron
›››

142. Kto miecz trzyma, pokój miewa.

 Węgorz niegdy węża pytał,
By mu przyczynę powiedział:
„Gdyż mawa stany podobne,
„A czemu szczeście nierówne?
 „Ciebieciem się kożdy wstydzi,        5
„Musi się bać, gdzie cię widzi;
„A na mię taki chrap mają,
„Barzo mię radzi łapają“.
 Rzekł wąż: „Przetoć ja pokój mam,
„Iż od siebie szkodno kąsam;       10
„A ktoby mi chciał zaszkodzić,
„Musi na mię gardło sadzić;
 „Aleś ty mąż bez obrony,
„Cierpisz ucisk ze wszej strony;
„Coby też moje zęby miał,       15
„Rad ci by kożdy pokój dał“.
 Przetoż, kto chce w pokoju żyć,
Ma ku odporu gotów być;
Kożdyciem się drażnić chroni,
Kto natychmiast krzywdy broni.       20









 Abstemius 17 De anguilia, conquerente, quod magis, quam serpens, infestaretur. — FE (113) O wężu z węgorzem. — Błażewski 11 Na pochyłą gałąź i kozy skaczą. O węgorzu z wężem.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Kto_miecz_trzyma,_pokój_miewa&oldid=3189673”