Kuchmistrz nowy/Nerki cielęce
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Kuchmistrz nowy |
Podtytuł | Kuchnia udzielna dla osób osłabionych w wieku podeszłym tudzież do zdrowia powracających |
Data wyd. | 1837 |
Druk | Drukarnia Dyecezalna |
Miejsce wyd. | Wilno |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
Wziąć dwie nerki, które jeśli są zbyt tłuste, należy odjąć łoju, pokrajać je w rądelek, dodać łyżeczkę kawianą masła, skórki z cytryny obetrzeć na tarce, jedne cébulę, kieliszek wina, bulionu nie tłustego podlać, dołożyć łót lub dwa suchego i pod pokrywą, na małym ogniu, tuszyć na miękko, żeby się wygotowało, a nic nieprzypaliło; gdy to przestygnie, usiekać drobno nerki, i zebrać do tego samego rądelka, gdzie się znajduje sos od nich, dodać śmietany kwaśnej świeżej, trzy jaja, bułki tartej, cokolwiek gałki muszkatowej, kilka kropel soku z cytryny, nałożyć w grzanki i wstawić do pieca; wyjąwszy dawać. Można też i z jakim sérem. Chcąc aby wzniecił się apetyt, usiekać do tego dwa serdele, odrzuciwszy koście, lub, w niedostatku serdeli, kawałek hollenderskiego śledzia. Sucharki powyższym sposobem odpieczone obetrzeć na tarce, miękisz ze środka odrzucić, po przekrajać na pół, w jaja rozbite maczać, obsypywać bułką, przysmażyć na maśle, aby żółtawy kolor się znalazł, nakładać nerki, posypać serem i wstawić do pieca.