Kuchmistrz nowy/O mące dla chorych
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Kuchmistrz nowy |
| Podtytuł | Kuchnia udzielna dla osób osłabionych w wieku podeszłym tudzież do zdrowia powracających |
| Data wyd. | 1837 |
| Druk | Drukarnia Dyecezalna |
| Miejsce wyd. | Wilno |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Do jarzyn, rosołów, dla chorych mąka takowa potrzebuje gotowania tyle czasu, ile mięso, urządza się zaś takim sposobem:
Zawiązać w gęstą serwetę np. garniec mąki, a dobrze uwiązawszy, umoczyć z serwetą w wodę wrzącą, i natychmiast wyjąwszy, mąką takąż osypać, powtórzyć to razy trzy, po uskutecznieniu tego, gotować tę mąkę w serwecie obwiązaną godzin cztéry. Po ugotowaniu wydobywszy, gdy ostygnie, oberznąć znajdującą się powierzchnią skorupę mączną, rozwiązać, mąkę wydobyć we środku będącą, przetarć wałkiem na stolnicy, przesiać, i używać do sosów.
Można także innym sposobem takową mąkę mieć przygotowaną do użycia, a ten jest: nasypać w czysty suchy pęcherz mąki, z wierzchu go odwilżyć, aby się dał szczelnie ścisnąć, związać, i gotować tym sposobem jak wyżej, a postąpiwszy po ugotowaniu jak uprzednio powiedziano, będzie równie zdatną do użycia.
