Kuchmistrz nowy/Z kurczęcia
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Kuchmistrz nowy |
| Podtytuł | Kuchnia udzielna dla osób osłabionych w wieku podeszłym tudzież do zdrowia powracających |
| Data wyd. | 1837 |
| Druk | Drukarnia Dyecezalna |
| Miejsce wyd. | Wilno |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Kurczę, które się zarznie, trzeba natychmiast w gorącej wodzie oparzyć, oczyścić i na rożen osadzić; z przyczyny, że w takiém kurczęciu znajduje się klejkość, i soczystość, i potrzebuje przy pieczeniu częstego polewania masłem świeżem i nie słoném, równie też powinno bydź przy dobrym ogniu pieczone, gdyż prędko się dogotowywa. Chcąc zaś mieć kurczę kruchsze, postępuje się tym sposobem: kurcze zarznięte skubie się natychmiast, z przyczyny, że się skórka nie zdziera, nie trzeba go oprawiac zewnątrz, lecz położyć w miejscu zimnem na lodzie przez dwadzieścia cztery godzin niech pozostanie; po przeciągu tego czasu będzie bardzo kruche, lecz nie będzie soczystości, i posilającego kleju.
Dla odmiany, choremu można dawać kurczę pieczone z zieloną pietruszką, przygotowywa się następującym sposobem: bierze się, prosto z ogrodu, młodych zielonych listków pietruszki, obiera się tyle, ile trzeba do napełnienia kurczęcia; wypłókać na wodzie starannie, aby piasku nie było, wycisnąć z wody zupełnie. Łyżeczkę świéżego masła rozpuszcza się zupełnie w pokrywce, dokłada się pietruszki zielonéj, trzymając na ogniu, miesza się dopóty, póki nie zwiędnieje trochę, i nie stanie miękką, później nakładać do kurczęcia, wsadza się na rożen i piekąc masłem się często polewa.
