Kuchnia polska/Kefir
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Kuchnia polska |
| Wydawca | Księgarnia Stefana Knasta |
| Data wyd. | 1912 |
| Druk | Drukarnia S. Buszczyńskiego |
| Miejsce wyd. | Inowrocław |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Przygotowanie kefiru jest złożone z trzech czynności:
1. Przygotowanie fermentu kefirowego.
2. Przysposobienie mleka, które ma być nalane na grzybki kefirowe.
3. Pielęgnowanie mleka kefirowego.
Potrzebne są następujące rzeczy:
a. Dobre grzybki kefirowe (kupić w aptece lub drogeryi).
b. Soda czyszczona — Dwuwęglik sody (Natr. bicarb).
c. 1 litr. mleka przegotowanego i tak dalece ostudzonego, ażeby posiadało letnią temperaturę.
d. Trzy butelki z patentowanem zamknięciem zawierające po ⅓ litra objętości (zwykłe butelki od wody selterskiej).
1. Przygotowanie grzybków:
Najprzód trzeba grzybki oczyścić z kurzu i z bakteryi rozmaitych, które podczas przechowania grzybków na takowych osiadły. Dalej trzeba usunąć pozostałości kwaśnej fermentacyi na grzybkach. Grzybki przez robaki podziurawione lub w inny sposób uszkodzone trzeba odrzucić. W tym celu bierze się łyżeczkę od kawy dobrych grzybków kefirowych i również łyżeczkę dwuwęgliku sody i sypie się do garnuszka glinianego lub porcelanowego. Nalewa się takowe ¼ litrem wody przegotowanej i na pół ostudzonej, poczem należy się kilka razy łyżeczką zamięszać i garnuszek pokryweczką nakryć, ażeby innym bakteryom uniemożliwić dostęp do grzybków. Po pół godziny odlewa się tę wodę a pozostałe na dnie grzybki nalewa się jeszcze 2—3 razy lecz bez dodatku sody czystą przegotowaną letnią wodą, ażeby grzybki oczyścić jak najlepiej z innych bakteryi a także z sody. Fermentacya kefirowa tylko wtenczas jest prawidłowa, jeżeli inne rodzaje bakteryi zostaną przez wymycie usunięte. Grzybki zaczynają pęcznieć i przedstawiają się jako kulki mniejsze lub większe. Pozostawia się takowe w przykrytym garnuszku przez 3 — 4 — 12 godzin, ażeby dobrze napęczniały i zaczęły się rozmnażać. Po upływie tego czasu rozciera się grzybki za pomocą trzonka od łyżki na drobny pył, odlewa potem wodę z nich a pozostałe grzybki rozdziela za pomocą łyżeczki na 3 butelki od wody selterskiej napełnione mlekiem.
2. Przysposobienie mleka:
Mleko powinno być nie odtłuszczone, przegotowane dobrze w kamiennym garneczku, a potem nakryte pokrywką i do połowy ostudzone. Mleko takie nalewa się w butelki od wody selterskiej, lecz nie zupełnie do pełna, tylko do ⅚ objętości. Butelki muszą być jak najstaranniej gorącą wodą wymyte a najlepiej sodą wyczyszczone.
3. Butelki w ten sposób napełnione układa się zimą w bliskości pieca, latem w pokoju lecz nie na słońcu i co godzinę wstrząsa, ażeby grzybki z mlekiem się dobrze zmięszały. Po 24 godzinach takiego pielęgnowania jest kefir zdatny do picia. Pijąc kefir zostawia się w butelce ⅙ część płynu i dolewa po wypiciu mlekiem przegotowanem. Postępując w ten sposób potrzeba tylko co tydzień lub co dwa kefir od nowa przygotowywać.
Uwaga. Kefirowe grzybki powodują specyalną fermentacyą mleka tak zwaną „kefirową“. Rozkłada się część cukru mlecznego, tworząc kwas węglowy i alkohol, dalej rozkłada się białko i ser tworząc peptony. Kefir jest łatwo strawny i dla tego dla osób osłabionych zalecany.
Kefir który fermentował 24 — 36 godzin działa lekko rozwalniająco, kefir dwu i trzydniowy działa przeciwnie.
