List III (Twa dusza jasna...)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | List III |
| Pochodzenie | Nowe poezye |
| Wydawca | Księgarnia Seyfartha i Czajkowskiego |
| Data wyd. | 1872 |
| Druk | Zakład nar. im. Ossolińskich |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na commons |
| Inne | Cały tomik |
| Indeks stron | |
Twa dusza jasna, to arfa anioła
Co tonów boskich modlitwą oddycha,
Co cierpi ludzi cierpieniem, i cicha
A blask spokoju jest gwiazdą jej czoła!
Twa dusza — lilią co Bogarodzica
Ujęła w rękę tratując szatana!..
Ona niebieską wonią wciąż wezbrana
I przyszłych światów tyś oblubienica —
Twa dusza czysta, łez pełna krynica
Co u najwyższej góry bije szczytów!..
Jest rozkochanych zwierciadłem błękitów!..
Twa dusza! wniebolotna gołębica!..
Modlitwą jedną twe cierniste życie,
Ofiarą jedną twe serce się pali,
Nieś je do końca, o ty boskie dziécie
A — przez cię, wiele w świecie się ocali!..
Twa dusza lampą — pod krzyżem płonącą,
Co twarz smętności pełną zbawiciela
Oświecić zdolna… pocieszyć płaczącą
Wiecznie smutnego, twarz — pocieszyciela!..
