Los podchorążego
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Los podchorążego |
| Pochodzenie | Żołnierskie piosenki obozowe |
| Redaktor | Adam Zagórski |
| Wydawca | Drukarnia Polska |
| Data wyd. | 1916 |
| Miejsce wyd. | Piotrków |
| Źródło | Skany na commons |
| Inne | Cały śpiewnik |
| Indeks stron | |
Ciężki los podchorążego (bis),
Wszyscy ludzie żałują go (bis).
Ledwie oczy przetrzeć zdoła,
Już na zbiórkę sygnał woła.
Cwałem w cwał, wydechy, wdechy,
Z piersi chcą ci zrobić miechy.
Próżno jęczą maroderzy,
Nikt im tutaj nie uwierzy.
Nie przekonasz ty doktora.
Nunc est mortis tnae hora.
Ledwie zerwał się z noclegu,
Już iść musi do szeregu.
W rozwiniętym z tornistrami,
Z karabinem, łopatkami.
Dalej, naprzód, dalej żwawo,
Spocznij! Baczność! Czwórki w prawo,
Po raporcie wymarsz w pole,
Że aż podchorążych kole.
Nieprzyjaciel wprost przed nami,
W tyraliery plutonami.
Trzeba robić to z ochotą,
Bo inaczej padnij w błoto.
A gdy żołnierz nóg nie czuje,
Pan porucznik się raduje.
Są też w szkole i ułani,
Którzy brzęczą ostrogami.
Lecz cóż, że mu ona dzwoni,
Chodzi pieszo, niema koni.
Lecz wnet skończą się niedole,
Szkoła nasza pójdzie w pole.
Pokażemy co umiemy,
Gdy śmierć Moskwie przyniesiemy.
