M. Arcta Słownik Staropolski/Spuścić

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki
Tytuł	M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	ok. 1920
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	skany na Commons
Inne	S – wykaz haseł S – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[574]

 Spuścić, 1) zapuścić (sierp w zboże); 2) stopić, roztopić; 3) krowę = wydoić; 4) komu co = sprzedać, odstąpić; 5) komu co = scedować, przekazać, przelać na kogo; 6) urząd i t. p. = opuścić, porzucić, złożyć; 7) z bojaźni, żwawości, okrutności = sfolgować, popuścić; 8) ustąpić, dać pierwszeństwo, nie wyrównywać (białością śniegowi nie spuszcza); 9) tanieć (spuszcza zboże); 10) taniej = złagodnieć, spuścić z tonu, spokornieć; 11) Spuścić próżno rękojemstwa = zwolnić od poręczenia.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.