M. Arcta Słownik Staropolski/Storc

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki
Tytuł	M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	ok. 1920
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	skany na Commons
Inne	S – wykaz haseł S – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[586]

 Storc, storcz, 1) gzyms nad oknem; 2) gatunek windy kopalnianej, kołowrót do wyciągania rudy takiż, jak do wyciągania wody; 3) sztorc, koniec dolny, krawędź stercząca (postawić kloc, deskę na S.); 4) koniec ostry ściętego drzewa młodego.

[587]

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.