M. Arcta Słownik Staropolski/Tarkać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Antoni Krasnowolski,
Władysław Niedźwiedzki
Tytuł M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca M. Arct
Data wyd. ok. 1920
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło skany na Commons
Inne T – wykaz haseł
T – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Tarkać, tarchać, tarkotać, dok. Tarknąć, tarchnąć, 1) turkotać (koła, wozy tarkają; skrzydłami T. (= furkać, szeleścić); 2) T. językiem = trajkotać, mleć; zrzędzić, gderać, trzeszczeć nad głową; 3) tarkają o czem ludzie — gadają, przebąkują, szepczą (zrazu poczęli T., potem i w głos mówili).


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.