M. Arcta Słownik Staropolski/Tarkać

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki
Tytuł	M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	ok. 1920
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	skany na Commons
Inne	T – wykaz haseł T – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[655]

 Tarkać, tarchać, tarkotać, dok. Tarknąć, tarchnąć, 1) turkotać (koła, wozy tarkają; skrzydłami T. (= furkać, szeleścić); 2) T. językiem = trajkotać, mleć; zrzędzić, gderać, trzeszczeć nad głową; 3) tarkają o czem ludzie — gadają, przebąkują, szepczą (zrazu poczęli T., potem i w głos mówili).

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.