M. Arcta Słownik Staropolski/Wytknąć

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki
Tytuł	M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	ok. 1920
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	skany na Commons
Inne	W – wykaz haseł W – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[846]

 Wytknąć, niedok. wytykać, wytykawać, 1) wyznaczyć, wskazawszy wybrać (W. co dziesiątego żołnierza z kompanji); 2) dziesiątą część czego wybrać, dziesięcinę wybrać (wytykam, decimo; wytykać z drobiu, z bydła); 3) wyrazić, wydać, nacechować (jego twarz wytykała człeka nieszczęśliwego); 4) wytykać = rzucać w oczy, robić widocznym, widoczniejszym (cnoty ojca jeszcze go bardziej wytykały); 5) W. kogo = wydać na sztych, wystawić na szaniec, narazić; 6) W. kogo w czem = zarzucić mu co, zauważyć go w czem, przekonać o co, zdybać na czem (W. kogo w fałszu, w błędzie, w niewierności; nie wytkniony = nieposzlakowany); 7) W. nogę ze stawu = wybić, wywichnąć.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.