M. Arcta Słownik Staropolski/Zarąbać

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki
Tytuł	M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	ok. 1920
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	skany na Commons
Inne	Z – wykaz haseł Z – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[930]

 Zarąbać, zarąbić, niedok. zarąbywać, zarębować, 1) rąbaniem rozebrać na kawałki, poćwiertować, pokrajać (Z. wołu do kuchni; Z. na obiad, dla gości); 2) zbudować budowlę drewnianą (Z. zamek); 3) obrąbić (Z. suknię); 4) zagrodzić drzewem zrąbanem, zrobić zasiek (Z. komu drogę); 5) niedok. zarywać (Jezuici sami na antychrysta zarębują).

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.