M. Arcta Słownik Staropolski/Zawiązać

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki
Tytuł	M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	ok. 1920
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	skany na Commons
Inne	Z – wykaz haseł Z – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[952]

 Zawiązać, zawięzać, niedok. zawięzować, zawiązować, zawięzywać, 1) zawiązać; 2) Z. rzecz = zagmatwać, zaplątać, zawikłać (rozwiązać rzecz zawiązaną); 3) Z. kogo = zaplątać, zapędzić w kozi róg (tak go słowy zawiązał, że musiał umilknąć i na wszystko zezwolić); 4) zawrzeć, zamknąć (Z. co w krótkich słowach; pod imieniem Bożem trzy osoby Trójcy się zawiązują); 5) Z. z czego = wnieść, wywnioskować, zakonkludować; 6) zakończyć, zawrzeć, zamknąć (Z. swój wykład; Janem św. wszystko się proroctwo o Mesjaszu zawiązało = dokonało); 6) Z. kogo = zobowiązać (Z. przysięgą, ślubem, rozkazem); 7) dać na wiązanie, ofiarować (Z. dziecku upominek przy chrzciechrzcie).

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.