M. Arcta Słownik Staropolski/Zawieść

<<< Dane tekstu >>>
Autor Antoni Krasnowolski,
Władysław Niedźwiedzki
Tytuł M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca M. Arct
Data wyd. ok. 1920
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło skany na Commons
Inne Z – wykaz haseł
Z – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Zawieść, niedok. zawodzić, 1) Z. w co = zaplątać, wprowadzić, uwikłać (Z. kogo w kłopoty, w trudności); 2) zwieść, uwieść, zadaleko zaprowadzić; 3) obdłużyć, obciążyć (Z. dobra długami, hipotekami, zapisami); 4) wyprowadzić, zaprowadzić (Z. konie w skok = wprawić; Z. minę, straże = zaciągnąć); 5) Z. co w co = założyć, wciągnąć (Z. haczyki w pętlice); 6) Z. pienie = zacząć; zaintonować; Z. się, 1) zbłądzić, poszkapić się (w tem, co pisał, nigdy się nie zawiódł); 2) rozpędzić się do skoku; zamachnąć się, zamierzyć się (zawiódłszy się procą, ugodził Goljata); 3) Z. się na co = oddać się czemu, zabrnąć w co (Z. się na zbytki, utraty); 4) zawodzić się = rozwodzić się, szeroko co rozwijać.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.