Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0955

ny; 4) amulet, talizman; 5) pieczęć wisząca u dokumentu.

Zawieścić, niedok. zawieszczać, wieszcząc zapowiedzieć; przepowiedzieć.

Zawieść, niedok. zawodzić, 1) Z. w co = zaplątać, wprowadzić, uwikłać (Z. kogo w kłopoty, w trudności); 2) zwieść, uwieść, zadaleko zaprowadzić; 3) obdłużyć, obciążyć (Z. dobra długami, hipotekami, zapisami); 4) wyprowadzić, zaprowadzić (Z. konie w skok = wprawić; Z. minę, straże = zaciągnąć); 5) Z. co w co = założyć, wciągnąć (Z. haczyki w pętlice); 6) Z. pienie = zacząć; zaintonować; Z. się, 1) zbłądzić, poszkapić się (w tem, co pisał, nigdy się nie zawiódł); 2) rozpędzić się do skoku; zamachnąć się, zamierzyć się (zawiódłszy się procą, ugodził Goljata); 3) Z. się na co = oddać się czemu, zabrnąć w co (Z. się na zbytki, utraty); 4) zawodzić się = rozwodzić się, szeroko co rozwijać.

Zawiewka, 1) zawiew, zawiewanie; 2) zadymka, zamieć.

Zawiędły, zawędzony (szynki zawiędłe).

Zawięzać, p. Zawiązać.

Zawięzić, zawięźbić, niedok. zawięźbiać, sprawić, że co gdzie zawięźnie, uwięzić (Z. krew w żyłach, młodzieńca na rozkoszach).

Zawięzować, p. Zawiązać.

Zawięzywać, p. Zawiązać.

Zawięźbiać, p. Zawięzić.

Zawięźbić, p. Zawięzić.

Zawijać i Z. się, p. Zawinąć.

Zawijanki, rzeczy zawinięte.

Zawikłale, p. Zawikłanie.

Zawikłały, zawikłany, zawiły.

Zawikłanie, zawikłale, zawiło.

Zawikłować, zawikływać.

Zawiłować, zacząć szaleć, błaznować.