M. Arcta Słownik Staropolski/Zawziąć

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki
Tytuł	M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	ok. 1920
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	skany na Commons
Inne	Z – wykaz haseł Z – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[959]

 Zawziąć, 1) wziąwszy założyć (Z. suknię na siebie = włożyć); 2) Z. z kim przymierze, przyjaźń = zabrać, zawrzeć, zawiązać; 3) przedsięwziąć, wszcząć, podnieść (Z. wojnę przeciw komu); 4) otrzymać, powziąć (Z. łaskę od Boga; Z. szacunek dla kogo); 5) Z. gruntu = przyjąć się, zakorzenić się na danym gruncie (czego kto w dzieciństwie nie zacznie, gruntu nie zaweźmie); 6) zaczerpnąć (Z. siły); 7) przedsięwziąć, zamierzyć (Z. podróż); Z. się, 1) zabrać się (góro, zaweźmi się a wrzuć się w morze); 2) zacząć się, wszcząć się, zawiązać się, powstać (bez Boga nic się nie zawzięło; dynastja, zwyczaj zawziął się); 3) przyjąć się, wzmódz się, zakrzewić się (na wiosnę pasza już się zawzięła; rolnictwo, zamiłowanie do nauk zawzięły się w tym kraju; wsi, udarowane wolnością, zawzięły się = zakwitły); 4) wzmódz się, rozszerzyć się, zagęścić się, wybujać (powietrze morowe, zbójcy zawzięli natenczas w Polsce).

[960]

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.