M. Arcta Słownik Staropolski/Zebrać

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki
Tytuł	M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	ok. 1920
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	skany na Commons
Inne	Z – wykaz haseł Z – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[973]

 Zebrać, niedok. zbierać, 1) skupić, skoncentrować, skulić, skurczyć (patrona cały umysł powinien być zebrany; nie uląkł się, dobył miecza sam w się zebrany; oczy wstydliwe sama w się zebrała = stuliła, zmrużyła); 2) skomponować (jak subtelnie zebrał potwarz!); 3) zbierać koło siebie = skubać koło siebie, konając; 4) Z. ptaki z gniazda = wybrać; 5) woda zbiera = wzbiera, przybiera; Z. się, 1) Z. się z sobą, z pamięcią = zastanowić się, wejść w siebie, wziąć na rozum; 2) ubyć, zejść ze świata (zbiera się dobrych ludzi na świecie); 3) Z. się na co = zdobyć się (zebrawszy się na wojsko, ruszył przeciw wrogowi; Z. się na odwagę; zebrał się na wszystko przeciw Rusi.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.