M. Arcta Słownik Staropolski/Zemknąć

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki
Tytuł	M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	ok. 1920
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	skany na Commons
Inne	Z – wykaz haseł Z – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[975]

 Zemknąć, zemsknąć, smyknąć, niedok. zmykać, smykać, 1) Z. kogo dokąd = pchnąć, wypuścić; 2) Z. co na co = wemknąć, wsunąć (Z. rybę na wędkę); 3) wygnieść, wycisnąć (Z. wymiona); 4) Z. co skąd = usunąć gładko (jutrzenka gwiazdy z niebios smyka); 5) połknąć, wciągnąć w siebie (bocian węże smyka); 6) ściągnąć, ukraść; 7) Z. co na swą rzecz = przeciągnąć na swą stronę; zmykać się, 1) uwijać się, kręcić się (noga wesoło po ziemi się zmyka); 2) pełzać, czołgać się.

[976]

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.