M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Łuk

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Michał Arct
Tytuł	M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	1916
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Ł – wykaz haseł Ł – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[697]

 Łuk, w matem., pewna część okręgu koła, zawarta między dwoma jej punktami (fig.); regularna krzywizna, kabłąk, obłąk; przyrząd do wyrzucania strzały (fig.); ł. na niebie = tęcza; w bud., pas sklepiony od wspory do wspory przez sklepienie idący a. tylko zamykający otwór, w ścianie uczyniony (fig.); ł. gotycki = ostrołuk; ł. tryumfalny = brama, przez którą wjeżdża do miasta zwycięzca (fig.); w astr., ł. dzienny = droga, jaką przebywa planeta w ciągu dnia; ł. elektryczny = smuga świetlna, powstająca między dwoma elektrodami — p. Elektryczny.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.