Ścierać,
dok. Zetrzeć; trąc, oczyszczać, obcierać, opylać, kurz z czego zbierać; przez tarcie zużywać, niszczyć, zdzierać powierzchnię, ścieniać; uszkadzać, ranić przez tarcie:
ś. sobie nogę; przez tarcie unicestwiać, zmazywać:
ś. pismo z tablicy; przez tarcie zmieniać w proch, ucierać, proszkować; gruchotać, rozkruszać, gnieść; rozgramiać, rozpraszać:
ś. w proch nieprzyjaciela; poniżać, ukrócać:
ś. czyjąś dumę; pozbawiać, pogarszać:
ś. charakter, obyczaje;
ś. ś., być oczyszczanym, opylanym przez tarcie, obcierać
ś;ś.; zużywać ś., niszczyć ś. przez tarcie; uszkadzać ś. przez tarcie, obcierać ś.; być zamienianym w proch, proszkować ś;
ś. ś. z kim, walczyć z nim, ucierać ś. z nim:
ś. ś. z nieprzyjacielem; spierać ś. z kim, prowadzić z kim utarczkę słowną.
Strona w Wikisłowniku
