M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Środek

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Ś – wykaz haseł
Ś – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Środek, miejsce zarówno odległe od obu końców a. od wszystkich punktów obwodu lub powierzchni: ś. koła = punkt jednakowo oddalony od wszystkich punktów okręgu; ś. kuli = punkt jednakowo oddalony od wszystkich punktów powierzchni kuli; ś. elipsy = punkt przecięcia wielkiej osi z małą; ś. ciężkości = punkt, w którym można wyobrazić sobie jakby skupiony ciężar ciała: ciało, podparte w tym punkcie, zachowuje każde położenie, jakie mu nadano; ś. krzywizny zwierciadła wklęsłego = środek kuli, której odcinek stanowi zwierciadło; ś. optyczny soczewki = punkt na osi, przez który promienie światła przechodzą bez zmiany kierunku; punkt, leżący wewnątrz jakiegoś ciała a. obwodu, w przybliżeniu jednakowo oddalony od brzegów, wnętrze; chwila, jednakowo oddalona od początku i końca pewnego okresu czasu: ś. lata, dnia, roku; umiarkowanie, miara, mierność, pomierność, średni stopień między dwiema ostatecznościami, dwoma końcami; iść ś-kiem drogi = nie bokami; sposób do osiągnięcia celu; droga, wiodąca do celu; zabieg lekarski, dążący do usunięcia jakiegoś stanu chorobliwego, lekarstwo; niema na to ś-a = niema sposobu; w lm., pieniądze, dochody pieniężne: jest bez ś-ów do życia.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.