M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Świeca

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Ś – wykaz haseł
Ś – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Świeca, cylindryczna pałeczka z łoju, wosku, stearyny, parafiny i t. p. z knotem pośrodku do oświecania; w artyl., gatunek racy do oświecania terenu; ś. rzymska = gatunek fajerwerku, ogni sztucznych; w dawnych czasach rodzaj tortury, pochodnia do przypiekania skazanych, indagowanych i t. p.; w bot. ś. nocna — p. Wiesiołek; nie znajdziesz nic lepszego, choćbyś ze ś-ą szukał = mimo najstaranniejszych poszukiwań; igły szukając, za grosz ś-y spalił, gra nie warta ś-y = wiele zachodu, a mało rezultatu; prosty jak ś. = zupełnie prosty; przy ś-y pracować = przy świetle ś-y; w lmn., ś-e = oczy jelenia.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.