M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Świecić

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Ś – wykaz haseł
Ś – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Świecić, wydawać z siebie blask, światło, błyszczeć, promienić ś., lśnić ś., połyskiwać, bić światłem; przeprowadzać kogo ze światłem, przyświecać, nieść przed kim światło, poprzedzać go ze światłem; ś. oczami = strzelać, zerkać; ś. oczami gdzie, przed kim = bywać gdzie, przychodzić gdzie niechętnie, z prawdziwą przykrością; ś. za kogo oczami = wstydzić ś. za nieobecnego; ś. łokciami, bokami = mieć w ubraniu dziury na łokciach; ś. zębami = uśmiechać ś., szczerzyć je, śmiać ś. często; ś. jelitami = mieć brzuch rozpruty, tak iż z niego wychodzą jelita; ś. komu bakę = schlebiać mu; ś. bokami = zwracać na siebie uwagę powszechną, ściągać wszystkich oczy na siebie; odznaczać ś., słynąć; ś. sobie = dogadzać sobie we wszystkim; ś. przykładem = dawać innym dobry przykład; Panie, ś-ć nad jego duszą = daj mu żywot wieczny; ś-i mu gwiazda szczęścia = powodzi mu ś.; mniej dba o gwiazdy, komu słońce ś-i = mało dba o drobne zyski ten, kto obfituje we wszystko; ś. ś., wydawać światło, rozlewać światło, błyszczeć, lśnić ś., połyskiwać; przen., odznaczać ś., zalecać ś., szczycić ś; obracać na siebie oczy wszystkich, zwracać powszechną uwagę; być oświetlonym: ś-i ś. w pokoju = jest zapalone światło; nie wszystko złoto, co ś. ś-i = nie należy sądzić z pozorów; co ś. prędko wznieci, niedługo ś-i = rzecz, pośpiesznie zrobiona, mało co warta; ś-i jak ogarek w latarni = stracił na minie, spuścił nos na kwintę; świecący = błyszczący.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.