M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Żelazo

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Ż – wykaz haseł
Ż – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Żelazo, pierwiastek metaliczny, obficie znajdujący ś. w przyrodzie, odgrywający ważną rolę w życiu organicznym; wytapiany w wielkich piecach hutniczych, bywa używany powszechnie do przeróżnych użytków: ż. lane, kute, sztabowe i t. p.; rzecz, zrobiona z żelaza, przyrząd żelazny, sprzęt żelazny, naczynie żelazne; przen., miecz, oręż: pustoszyć kraj ogniem i ż-em; dźwigać ż-e pęta = łańcuchy, kajdany, być w niewoli; ż-a na wilki, na lisy = samołówka żelazna; ż. oracza = pług, lemiesz; ż. krawieckie = duże żelazko do prasowania ubrania; mieć serce z ż-a = okrutne; kuć ż., póki gorące = załatwiać sprawę, póki czas, ażeby nie minęła.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.