M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Baba

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Michał Arct
Tytuł	M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	1916
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	B – wykaz haseł B – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[46]

 Baba, stara kobieta, staruszka; żebraczka, uboga; iron. lub pogardl. żona, babsko, złośnica, kłótliwa kobieta, (herod baba — p. Heród); kobieta wiejska, posługaczka; przen. — piecuch, niewieściuch, mazgaj, mężczyzna niedołężny, tchórzliwy; bałwan ze śniegu; kloc duży do wbijania pali; cześć składowa kafaru; gałgan na długim kiju do omiatania sufitów i ścian; czop; pęk ze szmat do zatykania otworu pieca, luftu; wiecha na kiju zatykana w miejscach niebezpiecznych do przejazdu; ciasto, pieczone na Wielkanoc specjalnej formy; gatunek gruszek.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.