M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Chodzić

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne C – wykaz haseł
C – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Chodzić, iść, przenosić ś. z miejsca na miejsce na własnych nogach, stąpać; bywać, uczęszczać, nawiedzać; C. na bałyku, na czworakach, raczkiem = raczkować; C. na przechód = z potrzebą, do ustępu, do wygódki; C. po domach = obchodzić mieszkania, nawiedzać; C. do roboty = wynajmować się; C. (po): zdarzyć się, szerzyć się (choroby, przypadki, nieszczęścia); przechadzać ś., spacerować; C. za kim, czem, około czego = pilnować, zajmować ś., prowadzić, krzątać ś., robić starania; C. koło siebie = pamiętać o sobie, zabiegać dla siebie; C. na co = na lekcje, uczyć ś., słuchać wykładu, studjować co; C. do zakładu jakiego = uczyć ś. czego; C. w czem = ubierać ś.; nosić ś.; C. czysto, brudno; chodzą pociągi, karetki = kursują, jeżdżą; zegar chodzi = mechanizm jego jest w ruchu, nie jest zepsuty; klucz w zamku ciężko chodzi = obraca się z trudnością; ciarki chodzą po ciele = zimno, dreszcze, uczucie strachu przebiega po ciele, przeszywa; C. = iść, wypływać, wynikać (kara za występkiem chodzi); C. w parze z czem = łączyć ś., zgadzać ś., jednoczyć ś. z czem; C. dzierżawą, dzierżawić; C. = szerzyć ś., rozchodzić ś., krążyć, obiegać (wieści, pogłoski); C. prostą drogą = być otwartym, prawym; C. krętemi ścieżkami = uciekać ś. do wybiegów, kłamstw, kręcić; nieos. chodzi, chodziło idzie, szło, tyczy się, być zagrożonym (np. tu chodzi o jego życie, o honor, o pieniądze, o byt); o co wam chodzi: czego chcecie? o co się ubiegacie?


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.