Cnota, stałe dążenie człowieka do doskonałości moralnej; ogół pięknych i dobrych przymiotów człowieka: skłonność do dobrych uczynków, ku dobremu: życie zacne, postępowanie zacne; zbiór przymiotów właściwych pewnemu stanowi, powołaniu; sumienne spełnianie obowiązków; praca dla dobra bliźnich (cnoty towarzyskie, obywatelskie); zaleta; rys zacnego charakteru; ozdoba serca: piękne przymioty, zacność, szlachetność, prawość:
C-y kardynalne = osoba cnotliwa, ludzie cnotliwi; jest to cnota nad cnotami, trzymać język za zębami = milczeć:
C. kobieca = niewinność, wstydliwość, skromność; przymioty pożądane (np. w koniu, psie);
C. z potrzeby = udana, z wyrachowania.
Strona w Wikisłowniku
