Człowiek,
człek (
lm. ludzie), stworzenie z gatunku ssących wyniosłych, najwyżej rozwinięta istota, odznaczająca się mową; jednostka żyjąca, duszą rozumną obdarzona; członek ludzkości; uosobienie natury ogólno-ludzkiej; uosobienie doskonałości natury ludzkiej; ludzkość, rodzaj ludzki, wszyscy ludzie; mężczyzna; mąż, mężczyzna z gminu (nie pan); włościanin, sługa, służący, lokaj, parobek;
C. ja (mówiąc o sobie nieosobiście);
C. w wieku = stary;
C. z głową = rozumny;
C. do wszystkiego = zdolny, chętny;
C. jak się należy = porządny, zacny, poważny; to mi
C. = posiadający wysokie przymioty serca i duszy; oto
C. = Chrystus, wierny naśladowca Chrystusa; pokazać się
C-em = dać dowody szlachetności uczuć; wyjść na
C. = wykierować się na porządnego, uczciwego;
ludzie = dorośli; świat, ogół, społeczeństwo; służba, czeladź robotnicza; być podobnym do ludzi = wyglądać przyzwoicie, przystojnie, być uczciwym; chodzi po ludziach = mówią, powiadają.
Strona w Wikisłowniku
