M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Czub

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne C – wykaz haseł
C – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Czub, pęk włosów zjeżonych nad czołem: czupryna sterczącą (f.); wierzchołek głowy, (u ptaków) pęk piór przedłużonych lub stojących na głowie; ozdoba stercząca na głowie końskiej; kita, pióropusz, wierzchołek, szczyt, szpic; nosić C-a do góry = pysznić się, zadzierać nosa: przytrzeć komu C-a = poskromić butę, przytrzeć rogi: zalać sobie C-a, mieć w C-ie = upić się, podpić sobie; brać się za C-y = rozpocząć bójkę, brać się za łby; C., to, co ponad strych, nad miarę wychodzi (w mierzeniu): mierzyć z C-em = z naddatkiem: z C-em = pełniuteńko.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.