M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Głos

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne G – wykaz haseł
G – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Głos, drganie powietrza działające na słuch; dźwięk, odgłos brzmienie, szmer, szum, wrzawa; mowa, śpiew, muzyka; g. przyrody: brzęk, chrzęst, zgrzyt, tętent, tupanie, gwizd, świst, grzmot, szelest, pukanie, klaskanie, sykanie, syk, trzask, trzeszczenie, huk, huczenie, dudnienie, łoskot, łomot, furkot, turkot, warczenie, grzechotanie, echo i t. d.; g. ludzki = mowa, krzyk, śpiew, ton przez g. ludzki wydawany, w muz., np. tenor, bas; ton, rodzaj głosu, skala, komplet tonów; muzyka, śpiew: na 1 g. = solo; na 2 g-y = duet, na 3 g-y = tercet, na 4 g-y = kwartet; śpiew na wiele g-ów = chór; śpiewać na g-y: gdzie każdy g. śpiewa swoją część melodji; rozłożyć na g-y = rozpisać nuty na każdy g. lub instrumenty w orkiestrze, aby wspólnie oddały pożądaną melodję; przen., śpiewać baranim g-em = płakać, beczeć; wieść, pogłoska, plotka, echo, rozgłos, fama (rozpuścić g.); mowa, przemówienie, odezwanie się, przymówienie ś.; prawo mówienia, prawo g-u (zabrać, mieć g.); pozbawić kogo, odmówić komu g-u, prosić o g., g. doradczy, g. decydujący; sąd, wyrok, zdanie, opinja, wola; g. wyborczy = wotum, kreska, gałka; nawoływanie, rada, przestroga, napomnienie, zaklinanie, uprzedzenie, wskazówka; co g-u = na cały g., przys., co gardła, z całego gardła; na g. = głośno, nie pocichu; w myśl. g-em gonić = wydawać g. idąc za tropem (o psach); g-y w organach = regiestr, g-y w chórze; g., w parlamencie, prawo przemowy, podanie wniosku.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.