M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Gwiazda

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne G – wykaz haseł
G – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Gwiazda, figura, ciało z promieniami, wychodzącemi z jednego punktu albo koła środkowego; ciało niebieskie świecące własnem światłem, błyszczące z powodu znacznej odległości jako punkt promienisty; g. ogoniasta = kometa; g-y spadające = drobne meteory; g. poranna, wieczorna = planeta Wenus; g. polarna = biegunowa, północna; g. dzienna = słońce; czytać w g-ach = wróżyć z gwiazd; g. morza, przen., (o Najświętszej M. P.); przen., przeznaczenie, los (pod złą a. dobrą g-ą się urodzić); z pod ciemnej g-y = najgorszego gatunku; g. przewodnia = wskazówka, zasada postępowania; osobistość sławna, znakomitość; wysoki order, odznaczenie; każda rzecz z kształtu podobna do g-y; rodzaj latarni w formie g-y, z którą kolędnicy chodzą po kolędzie; g. morska a. rozgwiazda, zwierzę z typu szkarłupni (fig.).


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.