M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Kąt

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne K – wykaz haseł
K – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Kąt, zętknięcie ś. dwuch ścian, róg wewnętrzny, postawić w k-cie, iść do k-a za karę; przen., mieszkanie, przytułek, schronienie, dach nad głową; siedzieć u kogo k-em = mieszkać na komornym; cudze k-y wycierać = tułać ś., poniewierać ś. po cudzych domach; k-y kim wycierać = nie szanować go, używać do najniższych posług; pójść w k. przed kim = nie móc ś z nim równać; ciasne miejsce, miejsce ukryte, kryjówka; ustronie, zacisze, zakątek; k. zapadły = miejsce oddalone od dróg publicznych, zaścianek; siedzieć w k-cie = żyć w ukryciu, na osobności; w fiz., k. widzenia = k., utworzony przez linje, idące cd środka oka do końców widzianego przedmiotu; przen., sposób patrzenia na rzeczy; w mat., figura, utworzona przez dwie linje wychodzące z jednego punktu (k. prosty, rozwarty, ostry)


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.