Kąsacz, gatunek ryby (fig.).
Kąsać, dok. Kąsnąć; gryźć zębami, ciąć zębami (nie palcami); przen., dręczyć kogo, dokuczać komu; obmawiać, czernić, szkodzić uszczypliwie, przymawiać komu dotkliwie, przycinać; k. ś. (o zwierzętach), gryźć się, kłócić ś., gryźć ś wzajemnie.
Kąsek, zdr. od Kęs; mały kawałek ukąszony, ukrajany, kawałeczek, cząsteczka, trochę, troszkę; przen., k. smaczny, piękny k. = niezła gratka; pokrajać na kąski = na kawałki, na drobne części; ni kąska = ani trochę; do kąska = do szczętu, w całości.
Kąsina, roślina z rodziny złożonych, dziewięćsił, karolinek.
Kąt, zętknięcie ś. dwuch ścian, róg wewnętrzny, postawić w k-cie, iść do k-a za karę; przen., mieszkanie, przytułek, schronienie, dach nad głową; siedzieć u kogo k-em = mieszkać na komornym; cudze k-y wycierać = tułać ś., poniewierać ś. po cudzych domach; k-y kim wycierać = nie szanować go, używać do najniższych posług; pójść w k. przed kim = nie móc ś z nim równać; ciasne miejsce, miejsce ukryte, kryjówka; ustronie, zacisze, zakątek; k. zapadły = miejsce oddalone od dróg publicznych, zaścianek; siedzieć w k-cie = żyć w ukryciu, na osobności; w fiz., k. widzenia = k., utworzony przez linje, idące cd środka oka do końców widzianego przedmiotu; przen., sposób patrzenia na rzeczy; w mat., figura, utworzona przez dwie linje wychodzące z jednego punktu (k. prosty, rozwarty, ostry)
Kątek, zdr. od Kąt; mały kąt, mieszkanko.
Kątnica, kiszka ślepa u wołu a. wieprza; duża kiszka a kiełbasa.
Kątnik, komornik, sublokator.
Kątomiar, Kątomierz, Kątownica, Kątnica, nazwa przyrządów do mierzenia kątów, jak: busola, gonjometr, teodolit (fig.).
Kątownica — p. Węgielnica.
Kątowy, przym. od Kąt.
Kciuk — p. Krzciuk.
Ke — p. także Kie.
Kedyw, Khedyw, Chedyw, pers., tytuł wicekróla Egiptu.
Kefalotrypsja, gr., operacja miażdżenia główki płodu, ażeby ułatwić poród.
Kefir, tat., krowie mleko, sfermentowane za pomocą grzybka, zwanego kefirowym.
Kefja, arab., rodzaj okrycia głowy u Turków (fig.).
Kegel, nm., w czcionce spód słupka, na której jest odlew litery; objętość pisma czyli wielkość czcionki, której miernikiem jest punkt.
Kejf, tur., poobiedni wypoczynek ciała i ducha.
Keks, ang., pieczone w formie ciasto z mąki, jaj i cukru.
Kelner, nm., obsługujący w restauracji, piwiarni, hotelu; garson, lokaj (forma ż. Kelnerka); oberkelner = k. naczelny, pobierający od Gości należność i płacący od siebie innych kelnerów.
Kenjon — p. Kanjon.
Kenozoiczny gr., a. Cenozoiczny okres; k-a formacja = okresy, formacje trzeciorzędowe: eoceńska, oligoceńska, mioceńska i plioceńska.
Kepi, arab., czapka żołnierska z daszkiem kwadratowym, kroju francuskiego (fig.).
Keratolity, gr., skamieniałe rogi kopalnych zwierząt, spotykane w nowszych pokładach gieologiczn.
