Krzyż, łć., figura z dwóch linji prawdziwych a. w myśli będących, złożonych jedna w poprzek drugiej; rysunek, wyobrażający taki krzyż; narzędzie śmierci w męczarniach, złożone z dwu belek zbitych w poprzek; godło wiary chrześcijańskiej i cierpienia; męka Pańska, figura, krucyfiks; znak k-a = krzyż, który czynimy ręką od czoła na piersi, a potem z lewego ramienia na prawe, takiż znak, czyniony na powietrzu; leżeć k-em, modlić się rozciągniętym twarzą do ziemi z rękami rozłożonemi; jak z k-ża zdjęty = zmęczony, obolały; złożyć ręce na k. = skrzyżować je; figura w tańcu utworzona przez cztery osoby naprzeciw siebie stojące, podające sobie jedną rękę; czerwony k. = oznaka, że się należy do towarzystwa pielęgnowania chorych; k. Pański = zmartwienie, udręczenie, utrapienie; order, odznaka honorowa w postaci krzyża (fig.); k. a k-e, okolica lędźwiowa grzbietu; k. południowy = gwiazdozbiór w postaci krzyża widziany na południowej półkuli nieba; k. a. k-żyk = dziesiątek lat.