M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Kurzyć

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Michał Arct
Tytuł	M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	1916
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	K – wykaz haseł K – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[637]

 Kurzyć, robić kurz, pył; wzruszać proch, pył; co pokrywać kurzem, pyłem; dymić, kopcić, podkurzać; k. tytuń = palić, kopcić, ćmić; k. gorzałkę = pędzić; kurzy ś. = powstaje kurz, jest dużo pyłu; k. ś. dymić ś. (z komina); parować (kurzy ś. z konia); kurzy mu ś. z czupryny = jest pijany; kłamie, aż ś. za nim kurzy = bezczelnie kłamie; tlić się.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.