M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Lać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne L – wykaz haseł
L – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Lać (leje, lał, leli a. lali), wypuszczać, wytaczać płyn jaki do czego, na co albo w co; wlewać, i wylewać, nalewać, przelewać; napełniać jakie naczynie płynem, opróżniać je z płynu; wykonywać plastycznie pewne przedmioty z wosku, gipsu, metalu i t. p., zwykle przy pomocy właściwych form (czcionki, medale, dzwony, posągi), odlewać je; ciec, płynąć, kapać obficie (deszcz leje); l. w gardło, l. w siebie = upijać ś.; l. w kogo = spajać go; l. jak w dziurawą beczkę = pić nadmiernie: leje jak wodę = pije dużo trunków; l.. łzy = gorzko płakać; bić, uderzać, tłuc kogo; mówi, pisze, jakby wodę lał = mówi płynnie, szybko a. pisze dużo; l. ś. = wypływać obficie, ściekać.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.