M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Latawiec

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Michał Arct
Tytuł	M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	1916
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	L – wykaz haseł L – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[652]

 Latawiec, to, co ś. unosi w powietrzu (np. ptak); koń bystry, rumak; człowiek, nie lubiący siedzieć na miejscu, wiercipięta, pędziwiatr; zły duch napowietrzny, potępieniec; zabawka dziecinna w postaci kwadratu papierowego, rozpiętego na ramie drewnianej, z ogonem papierowym i mogącego unosić ś. w powietrzu; przyrząd latający, zbudowany na wzór latawca dziecinnego (l. Franklina = sprowadzający elektryczność z chmur na ziemię, fig.), aeroplan, samolot; w zool., l. a. ptak rajski, ptak z rodziny ptaków rajskich (fig.).

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.