M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Leżeć

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne L – wykaz haseł
L – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Leżeć (częstotl. Legać, Legiwać), rozciągać ś. poziomo na czymś, spoczywać; o położeniu miejsca, kraju: (leży na północ); mieścić się, znajdować ś. (miasto l-y nad rzeką); przebywać, pozostawać (l. obozem); dać na przechowanie (pieniądze l-ą w banku); być zniszczonym (l. w ruinach); przystawać, pasować (ubranie dobrze na nim l-y); ukrywać się, być ukrytym (tu l-y przyczyna zła); należeć do czegoś, zależeć od czegoś, zawierać ś. w czymś (to nie l-y w moich zamiarach); należeć do kogoś, spoczywać na kimś, obowiązywać kogo (na mnie l-y ten obowiązek); w kartach = nie wziąć zapowiedzianej liczby lew, wpaść; l. do góry brzuchem a. pyskiem = nic nie robić, próżnować; l. na febrę, na gorączkę = być chorym; l. w grobie = być umarłym, pochowanym; l. u czyich nóg = klękać przed kimś; na oczach ci to l-y = masz tuż przed sobą; l. na pieniądzach = mieć dużo pieniędzy; l-y mi to na sercu = dotyka mię, trapi, niepokoi; ziemia l. odłogiem = nieuprawiona; w bot., łodyga leżąca = płasko na ziemi rozciągająca się.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.