M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Munsztuk

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Michał Arct
Tytuł	M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	1916
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	M – wykaz haseł M – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[799]

 Munsztuk, nm., przyrząd z dwuch kawałków stalowych, spojonych ruchomo, wkładany koniowi w pysk poprzecznie, do obu końców są przyczepione uzdy, kiełzno, kawecan (fig.); przen., wziąć kogo na m. = ująć w ryzy, w karby, trzymać krótko; część cybucha a. papierosa, wkładana w usta; krótka papierośnica, która ś. wkłada w papieros; część instrumentu dętego, którą ś. wkłada w usta, ustnik; wylot rury z wodą.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.