M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Mydło

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne M – wykaz haseł
M – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Mydło, w chem., sole kwasów tłuszczowych i żywicznych; m. górne — p. Mydleniec; w bot.p. Mydlnica; m. szklane — p. Bransztajn; piana na koniu zziajanym; rodzaj gry towarzyskiej; pusta tabliczka w grze w domino; w grze: omyłka, zawiedzenie, krewa, pudło; golić bez m-a = bez trudu kogo okpiwać, oszukiwać, wyzyskiwać; w oczy puścić m. = obałamucić; idzie, jak po m-le = bardzo łatwo; zjeść m. = nabawić ś. wstydu, zawieść ś., pójść z kwitkiem; niegodny m-a za nim wozić = nie może ś. z nim równać; sprawić komu m. = upominać go surowo, sfukać, zwymyślać, wytłuc go, wybić go, sprawić mu łaźnię; wyglądać, jak m. zjadłszy = mieć kwaśną minę; wyszedł, jak Zabłocki na m-le = stracił wszystko, zubożał.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.