Nabić, forma
nied. Nabijać;
n. co na co, nasadzić, oprawić w co (
n. obręcz na ceber); powlec, wysłać co czym (
n. krzepło skórą); napełnić, napchać, napakować (
n. trzos złotem;
n. fuzję, armatę = włożyć nabój; ładunek w lufę); w kościele, jak nabito = pełno; nawbijać, ponabijać (
n. gwoździe w ścianę); wiele pozabijać, pomordować (
n. zwierzyny); natłuc, narozbijać; wybić, wytłuc kogo; uderzeniem uszkodzić (
n. guza sobie na czole); nadsztukować (
n. obcasy);
przen., nabić komu uszy, głowę = nakłaść mu w głowę, nagadać;
n. ś., zmęczyć ś. biciem, zabijaniem.
Strona w Wikisłowniku
