M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Odbijać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne O – wykaz haseł
O – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Odbijać, forma dok. Odbić; uderzeniem odpychać, zwracać napowrót, odpędzać, odpierać, odparowywać (o. cios); otwierać co siłą, biciem, wybijać; biciem, uderzeniem odłączać część od całości, odłamywać, oddzierać; odbierać, odzyskiwać, uwalniać; odciskać, drukować, odtłaczać; oddalać ś. od brzegu, odpływać; w fiz., o. światło, głos = pod kątem załamania zwracać w inną stronę; przen., odznaczać się, wyróżniać się na tle czego, odskakiwać od tła; uderzać, szarpać w tył przy wystrzale; za pomocą uderzenia sprawiać, że odstaje (o. ciało od kości); bijąc, wynagrodzić sobie, odwetować; o. ś., odbiwszy ś., odskakiwać; bronić ś. od napaści; o świetle, głosie i t. p.: łamać ś. od gładkiej powierzchni, tak iż kąt podania równy jest kątowi odbicia; oddalać ś. od brzegu, od stanowiska, od stada; odgrywać ś., wetować przegranę; odrzygać ś., przypominać ś.; zwracać ś. (gazy ś. o-ją); odciskać ś., odznaczać ś.; zostawiać ślad, występować; odzywać ś. oddziaływać, dawać ś. uczuć.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.