M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Odprawiać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne O – wykaz haseł
O – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Odprawiać, forma dok. Odprawić; dokonywać sprawy jakiej, ułatwiać, kończyć, odbywać, spełniać, uskuteczniać, wykonywać, załatwiać; sprawować, pełnić (o. Mszę, nabożeństwo); odsyłać, wysyłać; oddalać, wypędzać, przepędzać, wyganiać, pozbywać się kogo; obchodzić, święcić; o. sądy = odbywać sądzenie, sprawować sądy; o. kogo z niczym, z kwitkiem = nie uczynić zadość jego życzeniu, prośbie; o. drogę = przebyć ją; o. pielgrzymkę = odbyć ją; o. kuczki = siedzieć zamyślonym, boczyć ś., stroić fochy; o. ś., oddalać ś. ze służby, z obowiązku; być odprawianym, odbywać ś.; o. ś., z czym = załatwić ś., zbyć czego.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.